این صفحه هنوز در حال توسعه میباشد. احتمال دارد برخی قسمتها کیفیت خیلی خوبی نداشته باشند.
مندرجات
یک پردازش، نمونهِ در حال اجرایِ یک برنامه در حافظه است. هر پردازش به وسیله یک شماره تحت عنوان PID، یا تعیین کننده هویت پردازش شناخته میشود. هر پردازش دارای قطعهِ تخصیص یافتهای از حافظه است، که مخصوص خودش میباشد، و از سایر پردازشها قابل دستیابی نیست. این جایی است که پردازش متغیرها و سایر دادههایش را ذخیره میکند.
کرنل تمام این پردازشها را پیگردی میکند، و مقدار اندکی از فوقدادههای اصلی در باره آنها را در جدول پردازش ذخیره مینماید. به هرحال، هر پردازش در حدود حقوق ویژه اعطایی توسط کرنل، خود مختار است. وقتی یک پردازش آغاز شده باشد، انجام هر کاری با آن غیر از تعلیق(pause)، یا خاتمه دادن آن دشوار است.
فوقدادههای ذخیره شده توسط کرنل، یک «نام» پردازش و «سطر فرمان» را شامل میگردد. این موارد قابل اعتماد نیستند، «نام» پردازش آن است که شما وقتی برنامه را اجرا کردید، بیان نمودید، و ممکن است هیچگونه رابطهای با نام فایل برنامه نداشته باشد. (در برخی سیستمها، پردازشهای در حال اجرا نام خودشان را نیز میتوانند تغییر بدهند. برای مثال، sendmail از این مورد برای نشان دادن وضعیت خود استفاده میکند.) بنابراین، موقع کار با یک پردازش، برای اینکه قادر باشید با آن کاری انجام بدهید باید PID آن را بدانید. جستجوی پردازشها به وسیله نام، به شدت لغزشپذیر است.
ادامه مطلب