می‌خواهم سهمی داشته باشم

بسیاری از کاربران شنیده یا خوانده‌اند که گنو-لینوکس یعنی آزادی. اما آزادی واقعاً به چه معناست؟ آزادی در اینجا، یعنی قدرت تصمیم‌گیری در باره آنچه کامپیوتر شما انجام می‌دهد. یعنی امکان دانستن هرآنچه که لازم می‌باشد، در باره کامپیوترتان و اعمال آن اگر به اندازه کافی علاقمند و پیگیر باشید.

امروزه اکثر کاربران کامپیوتر با رابط گرافیکی کاربر( GUI ) آشنا هستند، اما شاید شنیده باشند و در این تصور غلط باشند که رابط خط فرمان( CLI ) چیزی وحشتناک و مربوط به گذشته می‌باشد. این مایه تأسف است، زیرا یک رابط خط فرمانی خوب، کارآمدترین استفاده از قدرت سیستم را در اختیار شما قرار می‌دهد. چه خوب گفته‌اند که« رابط گرافیکی کاربر وظایف ساده را آسان می‌کند و رابط خط فرمانی امور دشوار را ممکن می‌سازد ». و این یعنی امکان دستیابی به آن آزادی واقعی که گفته شد.

شاید لازم باشد اضافه گردد که CLI می‌تواند مرعوب کننده و محیط بی‌رحمی باشد. زیرا یک واقعیت است که خط فرمان از انجام کارهایی توسط شما که می‌تواند موجب خسارات جبران ناپذیر در سیستم گردد پیش‌گیری نمی‌کند و شما بایستی آگاهانه از آن استفاده نمایید.

بنابراین می‌خواهم به سهم خود، در باره خط فرمان در گنو-لینوکس به صورت جزئی( دستورات ) و کلان( اسکریپت‌ها ) بنویسم. درباره پوسته( shell ) و با گرایش بیشتر بر پوسته گنو یعنی Bash و به‌ویژه اسکریپت‌نویسی با آن، زیرا کمبود منابع فارسی‌زبان در این بخش بیشتر احساس می‌شود.که البته بیشتر به ترجمه منابع معتبر موجود پرداخته خواهد شد.